საკუთარი სიცოცხლის ხელყოფით თუ ხართ შთაგონებული (და შესაძლოა მისკენ ხელოვნების რომელიმე ნაწარმოებმაც კი გიბიძგათ), დედამიწის უკიდეგანოდ საინტერესო ლანდშაფტში მოიძევება რამდენიმე ადგილი, რომელიც თქვენს სურვილს ხორცს შეასხამს. შეიძლება არც თქვენი სახელ-გვარი დაიკარგოს ტყუილად და რომელიმე სტატისტიკურ მონაცემში დაფიქსირდეს. ჩვენი განვითარებული სამყარო როგორც სტატისტიკების და ციფრების ზღვა, არის ასეთი მოსაზრებაც. მოკლედ, მეტს აღარ მოგაწყენთ და იმ სულისშემძვრელად ულამაზეს ადგილებზე გიამბობთ, სადაც ყველაზე მეტი სუიციდის ფაქტი ხდება დღესდღეობით, სადაც გინდება, რომ შენი სისცოცხლე იმ ადგილის დიდებულებაში განსრულდეს.
ნანკინ იანძის ხიდი ჩინეთში
ეს ხიდი მსოფლიოში თვითმკვლელთა ყველაზე საყვარელი ადგილია, ამიტომაც ის პირველ ადგილს იკავებს ყველა არსებულ ხიდს შორის. სამწუხარო მხოლოდ ის არის, რომ ადამიანები მას მხოლოდ ერთხელ სტუმრობენ. 2006 წლის მონაცემებით, იანძის ხიდზე, მისი არსებობის განმავლობაში, 2.000-ზე მეტმა ადამიანმა მოიკლა თავი. დაღუპულთა სხეულის უმეტესობის პოვნა ვერ ხერხდება, ამიტომ რიცხვი შესაძლებელია მეტიც იყოს. 2007 წლიდან პოლიცია გადარჩენილთა აღრიცხვის აწარმოებას (უფრო ადვილია). მათი ანგარიშით, ყოველწლიურად 100-დან 200-მდე ადამიანის სიცოცხლის შენარჩუნება ხერხდება.
იქაურმა მაცხოვრებელმა, ჩენ შიმ, 2004 წლიდან მოყოლებული 300 ადამიანის სიცოცხლე გადაარჩინა. ის თავისუფალ დროს ხიდზე პატრულირებს. თუკი ადამიანს შეამჩნევს, რომელიც წყალში აპირებს გადახტომას, მის შეჩერებას ცდილობს, ლაპარაკში იყოლიებს, ისმენს მათ პრობლემას და საბოლოოდ, საკრალური წამის განხორციელებას გადააფიქრებინებს ხოლმე.
"ოქროს კარიბჭე"სან-ფრანცისკოში
მომდევნო ადგილიც კვლავ ხიდს უკავია, ამჯერად ამერიკელი მოსახლეობისთვის განკუთვნილ ხიდს. ამ ხიდზე სუიციდის 1.500-ზე მეტი შემთხვევაა დაფიქსირებული (წელიწადში დაახ. 30).
როგორია, როდესაც უყურებ ამ ულამაზეს ხიდს და სიკდილზე ფიქრობ? ცოტა რომანატიულია და ცოტაც, მსახვრალი. ყველაზე საინტერესო კი ისაა, რომ გადმომხტართა 98 % ჰაერში კვდება, წყალს არც კი ეხებიან, ხიდის სიმაღლის გამო.
პრინც ედვარდის ვიადუკი კანადაში
ჩინელი და ამერიკელი ხიდის შემდეგ, კანადელ ხიდსაც ვესტუმროთ, რომელიც ტორონტოში, ონტარიოს პროვინციაში მდებარეობს. მისი აშენების დღიდან, ამ რკინის კონსტრუქციას უამრავი თვითმკვლელი სტუმრობდა და სტუმრობს. სწორედ ამიტომ, ხიდს მოფერებით "თვითმკვლელთა მაგნიტსაც"უწოდებენ.
ამ ხიდის საერთო სტატისტიკა 492 ადამიანია. 2003 წელს მთავრობამ ხიდის ირგლივ დამცავი ბარიერი მიაშენა, რომელსაც "ნათელი პირბადე"ეწოდა. ამ პირბადემ საგრძნობლად შეამცირე სუიცისტური ქცევები.
ასე გამოიყურება ეს მანათობელი პირბადე (ღამე, მართლაც, ლამაზ ფერებად ანათებს):
აოკიგაჰარას ტყე იაპონიაში
იაპონია ამ სიას არაფრით რომ გამოაკლდებოდა, კი მიხვდებოდით. ეს ტყე და მისი ისტორია, საერთოდ ცალკე მოვლენაა. ერთ-ერთი ყველაზე შემზარავი, იდუმალი, საშიში ადგილი, რომელიც მთა ფუჯის ერთ-ერთ ნაწილში მდებარეობს.
იაპონიაში ეს თვითმკვლელთა ყველაზე პოპულარული ადგილია. ამ ტყეში შესული ადამიანი, უკან იშვიათად გამოდის. გარდა იმისა, რომ სუიცისტთა ადგილია, ასევე უამრავი ადამიანი იკარგება. ხეები ძალზედ მჭიდროდაა განლაგებული, რაც გზის გაგნებას შეუძლებელს ხდის (აქედან ამ ადგილის სხვა სახელწოდებაც, "ხეების ზღვა").
ყოველწლიურად აქ 100-ზე მეტი თვითმკვლელობა ხდება. ტყეში შესული ადამიანი უამრავ ჩამომხრჩვალ გვამს აწყდება ხეების ტოტებზე. მთავრობა ცდილობს რაც შეიძლება ნაკლები ინფორმაცია დაიბეჭდოს პრესაში იქ მომხდარ შემთხვევებზე, რადგან უფრო მეტი ადამიანი არ მიიზიდოს, თუმცა, უშედეგოდ.
ყველა შენობა, ყველა ხიდი, ყველა კლდე თუ რაიმე სხვა სიმაღლე, ადამიანისთვის პოტენციური დამხმარე საშუალებაა. რამდენჯერ გაგიფიქრიათ რაიმე სიმაღლიდან გადმოხედვისას, "აქედან გადახტომა როგორი იქნებოდა"ან ხმამაღლა აღგინიშნავთ, ან მეგობარს გახუმრებიხართ. ფაქტია, რომ ასეთ ადგილებში მუდამ სუიციდზე ვფიქრობთ. ადამიანის გონების კიდევ ერთი ბნელი საცდური, რომელიც არაცნობიერში ღრმად ჩამალულა და შესაფერის მომენტს ელის.
ნანკინ იანძის ხიდი ჩინეთში
ეს ხიდი მსოფლიოში თვითმკვლელთა ყველაზე საყვარელი ადგილია, ამიტომაც ის პირველ ადგილს იკავებს ყველა არსებულ ხიდს შორის. სამწუხარო მხოლოდ ის არის, რომ ადამიანები მას მხოლოდ ერთხელ სტუმრობენ. 2006 წლის მონაცემებით, იანძის ხიდზე, მისი არსებობის განმავლობაში, 2.000-ზე მეტმა ადამიანმა მოიკლა თავი. დაღუპულთა სხეულის უმეტესობის პოვნა ვერ ხერხდება, ამიტომ რიცხვი შესაძლებელია მეტიც იყოს. 2007 წლიდან პოლიცია გადარჩენილთა აღრიცხვის აწარმოებას (უფრო ადვილია). მათი ანგარიშით, ყოველწლიურად 100-დან 200-მდე ადამიანის სიცოცხლის შენარჩუნება ხერხდება.
იქაურმა მაცხოვრებელმა, ჩენ შიმ, 2004 წლიდან მოყოლებული 300 ადამიანის სიცოცხლე გადაარჩინა. ის თავისუფალ დროს ხიდზე პატრულირებს. თუკი ადამიანს შეამჩნევს, რომელიც წყალში აპირებს გადახტომას, მის შეჩერებას ცდილობს, ლაპარაკში იყოლიებს, ისმენს მათ პრობლემას და საბოლოოდ, საკრალური წამის განხორციელებას გადააფიქრებინებს ხოლმე.
"ოქროს კარიბჭე"სან-ფრანცისკოში
მომდევნო ადგილიც კვლავ ხიდს უკავია, ამჯერად ამერიკელი მოსახლეობისთვის განკუთვნილ ხიდს. ამ ხიდზე სუიციდის 1.500-ზე მეტი შემთხვევაა დაფიქსირებული (წელიწადში დაახ. 30).
როგორია, როდესაც უყურებ ამ ულამაზეს ხიდს და სიკდილზე ფიქრობ? ცოტა რომანატიულია და ცოტაც, მსახვრალი. ყველაზე საინტერესო კი ისაა, რომ გადმომხტართა 98 % ჰაერში კვდება, წყალს არც კი ეხებიან, ხიდის სიმაღლის გამო.
პრინც ედვარდის ვიადუკი კანადაში
ჩინელი და ამერიკელი ხიდის შემდეგ, კანადელ ხიდსაც ვესტუმროთ, რომელიც ტორონტოში, ონტარიოს პროვინციაში მდებარეობს. მისი აშენების დღიდან, ამ რკინის კონსტრუქციას უამრავი თვითმკვლელი სტუმრობდა და სტუმრობს. სწორედ ამიტომ, ხიდს მოფერებით "თვითმკვლელთა მაგნიტსაც"უწოდებენ.
ამ ხიდის საერთო სტატისტიკა 492 ადამიანია. 2003 წელს მთავრობამ ხიდის ირგლივ დამცავი ბარიერი მიაშენა, რომელსაც "ნათელი პირბადე"ეწოდა. ამ პირბადემ საგრძნობლად შეამცირე სუიცისტური ქცევები.
ასე გამოიყურება ეს მანათობელი პირბადე (ღამე, მართლაც, ლამაზ ფერებად ანათებს):
აოკიგაჰარას ტყე იაპონიაში
იაპონია ამ სიას არაფრით რომ გამოაკლდებოდა, კი მიხვდებოდით. ეს ტყე და მისი ისტორია, საერთოდ ცალკე მოვლენაა. ერთ-ერთი ყველაზე შემზარავი, იდუმალი, საშიში ადგილი, რომელიც მთა ფუჯის ერთ-ერთ ნაწილში მდებარეობს.
იაპონიაში ეს თვითმკვლელთა ყველაზე პოპულარული ადგილია. ამ ტყეში შესული ადამიანი, უკან იშვიათად გამოდის. გარდა იმისა, რომ სუიცისტთა ადგილია, ასევე უამრავი ადამიანი იკარგება. ხეები ძალზედ მჭიდროდაა განლაგებული, რაც გზის გაგნებას შეუძლებელს ხდის (აქედან ამ ადგილის სხვა სახელწოდებაც, "ხეების ზღვა").
ყოველწლიურად აქ 100-ზე მეტი თვითმკვლელობა ხდება. ტყეში შესული ადამიანი უამრავ ჩამომხრჩვალ გვამს აწყდება ხეების ტოტებზე. მთავრობა ცდილობს რაც შეიძლება ნაკლები ინფორმაცია დაიბეჭდოს პრესაში იქ მომხდარ შემთხვევებზე, რადგან უფრო მეტი ადამიანი არ მიიზიდოს, თუმცა, უშედეგოდ.
ყველა შენობა, ყველა ხიდი, ყველა კლდე თუ რაიმე სხვა სიმაღლე, ადამიანისთვის პოტენციური დამხმარე საშუალებაა. რამდენჯერ გაგიფიქრიათ რაიმე სიმაღლიდან გადმოხედვისას, "აქედან გადახტომა როგორი იქნებოდა"ან ხმამაღლა აღგინიშნავთ, ან მეგობარს გახუმრებიხართ. ფაქტია, რომ ასეთ ადგილებში მუდამ სუიციდზე ვფიქრობთ. ადამიანის გონების კიდევ ერთი ბნელი საცდური, რომელიც არაცნობიერში ღრმად ჩამალულა და შესაფერის მომენტს ელის.